Nöbetçi Eczaneler
Bazen gün sonunda tüm enerjinizin tam kapasite bir süpürgeyle süpürülmüş gibi çekildiğini hissettiğiniz oluyor mu? Bu durumda bu enerji kaçaklarının nereden olduğunu gözlemliyor musunuz ve nasıl çözümler buluyorsunuz ya da direkt duygu topu olarak oradan oraya mı savruluyorsunuz. Dün akşam dinlediğim bir fıkra çok hoşuma gitti; adamın biri ormanda ağaç kesiyormuş. O sırada çevreciler de, ormanda yürüyüşe çıkmışlar. Onu ağaç keserken gören çevreciler:
– “Ne yaptın sen, doğanın dengesini bozmuşsun.” diye bağırmışlar ve ardından da bir güzel dövmüşler.
Adam üstü başı perişan bir halde köye dönerken, arkadaşıyla karşılaşmış.
Arkadaşı merak içinde sormuş:
– “Bu ne hal böyle?”
Adam cevap vermiş:
– “Ormanda ağaç kesiyordum. Birden kalabalık bir grup gelip, ‘Doğan’ın yengesine (doğanın dengesi sözünü yanlış anlamış) zarar vermişim’ diye beni dövdü. Halbuki ne Doğan’ı tanıyorum, ne de yengesini.” Bazen gerçekten sistemden dayak yer gibi oluruz neden yediğimizi bile bilmeden burada da Mevlânâ’nın bir sözünü paylaşmak istiyorum “Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, Kilimin tozunu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Dilerim yaşadığımız her ne ise kaynağının idrakine varanlardan, çözümü bulanlardan, derslerini kolaylıkla sevgiyle alanlardan, yaşadığımız her an hakkın yolunda olanlardan ve Hacı Bektaş-i Veli’nin ifade ettiği gibi daima inançla şükredenlerden oluruz.
Madde karanlığı, akıl nuru;
Cehalet karanlığı, ilim nuru;
Nefis karanlığı, marifet nuru;
Gönül karanlığı, aşk nuru ile aydınlanır.
—-
Sensiz benim bir dem karara mecalim yok,
İhsanını ta’dâ da imkânım yok.
Tenimdeki her tüy eğer dillense,
Binde bir şükrümü ifaya imkânım yok
Şimdi ve burada olduğumuz her an tüm bunlar için bu şans bize verilmiş. Şükürler olsun. Sevgilerimle
YORUMLAR