Sınır ve Özgürlük

Sınır ve özgürlük çok önemli kavramlar ve benim genel olarak gözlemlediğim kadarıyla toplumumuzda sıklıkla ihlal edilen alanlar ve biz de normalimiz olarak kabullenmişiz bu ihlalleri. Ne demek istiyorum; en basitinden şerit ihlali ve bunu bir metafor olarak düşünecek ve bir örnek üzerinde duracak olursam bir gencin kendi değerleriyle seçmek istediği meslek yerine ebeveyninin kendi değerleriyle onun için yaptığı seçim ve bunu ona dayatması trafikteki şerit ihlalinden pek farklı değil bence. Seçimlerimiz, değerlerimiz, dünyayı algılayışımız vs o kadar farklıyken herkesin kendi doğrusunu diğerine empoze etme ya da eş seviyeye getirme çabası ne kadar doğru acaba durup düşünmek lazım. Sınır ve özgürlük demişken şu meşhur sözü yazmasam olmaz “Bir insanın özgürlüğü, bir başkasının özgürlüğünün başladığı yerde biter.”

Sınırlar konusunda da yazmasam olmaz; sizli bizli muhabbetler birden senli benliye dönüşebiliyor ya da birden karşıdaki kişi liste halinde size akıl verebiliyor, bir defasında biri gerçekten bir liste vermişti bana, ben istemeden bunlar yorucu olmakla birlikte aslında sınırlarımızı korumayı öğrenmeye yönelik deneyimler. Hayatımızda bizi yormayan insanların varlıkları ne kadar kıymetliyse bize sınırlarımızı korumayı öğreten insanların varlıkları da çok kıymetli. Önemli olansa daima başımıza gelenle bizim ne yapmayı seçtiğimiz. Hepimiz kendi yaptıklarımızdan ya da yapmadıklarımızdan sorumluyuz. Bu sorumluluğu almak, ben kurban değilim. Sınırlarımı, kim olduğumu, olmadığımı, olmak istediğimi ve özgür olduğumu biliyorum demek. Martı’dan bir sözle yazımı noktalamak isterim “Özgürlük, varoluşun bir parçasıdır. boș inançlar olsun, gelenekler olsun, özgürlüğü kısıtlayan ne varsa kaldırıp atılmalıdır. … Tek gerçek kanun bizi özgürlüğe götürendir!”