Bir Fıkra Bir Yorum 8

Çömlek Hesabı;

On bir ayın sultanı Ramazan ayı gelir. Nasrettin Hoca zamanı belirlemek için bir çömlek alır bir yığın ufak taş toplar. Akşam olduğu zaman bu taşlardan bir tanesini çömleğe atardı. Ramazan’ın kaçı olduğunu öğrenmek isteyince çömlekteki taşları sayardı.

Hoca’nın bu usulünü bilen bir arkadaşı Hoca’ya küçük bir şaka yapmak ister.

Bir gün gizlice Hoca’nın taşları büyüklüğünde bir kucak taşı çömleğe boşaltır. Sonra doğruca Hoca’nın yanına gider ve sorar:

– Hocam, bugün Ramazan’ın yirmi dördü mü, yirmi beşi mi? Arkadaşlarla bir karara varamadık. Bana Hoca’ya git danış. O bilir, dediler.

Hoca:

– Olur, şu bizim çömleğe bir bakalım, der. Hoca., çömleğin yanına gider. İçindeki taşları saymak için boşaltır. Hayretler içinde kalır. Taşları sayar, tam 124 tane taş vardır. Kendi kendine:

– Allah Allah! Hiç böyle şey olmaz! diye söylenir.

Soru soran adamın yanına geri gelir:

– Bugün Ramazan’ın altmış ikisi der. Adam:

– Aman Hocam! Hiç böyle şey olur mu? Hiç ay altmış iki çeker mi?

Hoca:

– Sen gene şükret, ben insaflı davrandım da yarısını söyledim.

Benim çömleğin hesabına kalsaydı bugün Ramazan’ın yüz yirmi dördü idi. Der.

Nasrettin Hocamızın küçük taşları attığı çömlek gibi bizimde tüm gördüğümüzü, duyduğumuzu, hissettiğimizi kaydeden bir sistemimiz var. Özellikle bunu bir isimle bahsetmedim çok çeşitli isimler kullanılmaktadır. Önemli olan bir hafıza bankamız yani bir çömleğimiz var.

Kararlarımız, seçimlerimiz kısaca hayatımızın büyük bir kısmı buradaki kayıtların etkisiyle şekillenir.

Bizler de bu alanımıza elimizden geldiğince en iyisini en doğrusunu koymaya gayret ederiz. Çünkü burayı ne kadar iyi donatırsak, yaşantımız da o derece kaliteli bir hal alacaktır.

Yalnız dikkatimizden kaçabilecek bir durum var.

Fıkrada şaka yapan komşu, çömleğe birçok taş atıp Hocamızın aklını karıştırdığı gibi bizim de aklımızı karıştıran durumlar vardır.

Özellikle, çevremizden gelişi güzel ilgilendiklerimiz yâda birilerinin özellikle bizim ayarlarımızı bozmak için çömleğimize atılanlar, kararlarımız da ve seçimlerimizde aklımızı karışmaktadır.

Diyelim ki bir elbise alacağız; İmkanımıza göre optimum fayda sağlayacak bir elbise almamız yeterliyken sırf markalı diye sentetik, ham maddesi en ucuz elbiseyi en pahalıya alabiliriz.

Neden? Çünkü birileri çömleğimize o ucuz malzemeli, pahalı elbiseyi almamız için gereksiz taşlar attı…

Çömleklerimizin, gerçek ve faydalı taşlarla dolmasını dilerim.

Hesaplarımız, kararlarımız, seçimlerimiz doğruya yakın olsun.