Anneler Günü Sadece Bir Gün Değil

Bir Anneler Günü daha geldi çattı ! Vatandaşın zorlu sınavdan geçtiği, gergin ve huzursuz bir dönem içindeyiz. Daha anneler günü gelmeden, haftalar öncesi başlayan reklamlar, milleti maddi manevi baskıya sokarak, bunalım yaratmaya devam ediyor. Yok annenize şu hediyeyi değil de bu hediyeyi alın. Efendim bu hediye az gelir, daha büyüğünü alın. Aman annenizi unutmayın ! Mutlaka bir şey alın da, ne alırsanız alın diye diye, vatandaşı şaşkına çevirdiler.

.

Bu tuzağa düşen çocuklar, eğer annesi hayattaysa ve hediye alamamışsa kendisini suçlu ,çocuğundan hediye gelmeyen anne ise sevilmediğini düşünmeye başlıyor. Yani hepimiz manipülasyon (yönlendirme) kurbanı oluyoruz. Sevginin ölçüsü, mutlak maddiyatla mı eşdeğerdir  ?

.

Kısa süre önce dinlediğim bir hikaye, beni oldukça derinden yaraladı. Bunu sizlerle paylaşmak istiyorum…

.

Geçen gün yolda yürürken, kaldırım kenarında çorap satarak harçlığını çıkartmaya çalışan, 16 yaşlarında bir delikanlıyla karşılaştım. Sohbet etmeye başladık. Derken konu konuyu açtı ve hüzünlü olan hayat hikayesinden bahsetti. Bundan yıllar önce, annesinin babası tarafından kurşunlanarak öldürüldüğünü, kendisine belli bir süre teyzesinin baktığını, fakat onunda maddi zorluklar içine girdiğini ve kendisini küçük yaşta istemeyerek de olsa, yetimhaneye bıraktığını buğulu gözlerle ifade etti.

.

”Ben anneme doyamadım ablacığım. O yüzden yüreğim yaralı. Ne zaman ”Anneler Günü” gelse, içim kan ağlıyor. Anneleri olan çocuklara, imrenerek bakıyorum” dİyor…

.

İşte hayatını bu küçük yaşında çorap satarak kazanmaya çalışan, öksüz bir yavrudan, yani Aziz’in dram dolu hikayesinden bahsettim sizlere. Ülkemizde Aziz gibi olan, milyonlarca evladımız var. Anneleri hayatta olmayan ve yoksul çocuklar…

.

Evet biraz duyarlı olup, bu işi çok da abartmasak mı acaba ? Her şeyi  maddiyatla ölçmeyip, anne şefkatinden uzak evlatlarımızı üzmeden, çocuklarımıza sevginin sadece bir gün değil, her gün olduğunu ve asla parayla satın alınamayacağını, yürekten gelen bir tebessümün bile paha biçilmez değerde olduğunu, bir zahmet öğretsek mi ?