Nöbetçi Eczaneler
Haber: Tuba KARA – Kamera: Belçim KILICKIRAN
(İSTANBUL) – İBB iştiraki Kültür AŞ’nin kamusal sergi alanı Taksim Sanat, foto muhabiri Ali Öz’ün 30 yıla yayılan bale ve çağdaş dans fotoğraflarını bir araya getiren “Fotoğrafın Dansı, Dansın Fotoğrafı” sergisine ev sahipliği yapıyor. Sergi 12 Kasım – 21 Aralık tarihleri arasında Taksim metrosunun -1’inci katında ve ücretsiz gezilebiliyor.
İstanbul’un dans sahnesine son 25 yılın damgasını vuran performanslardan seçilmiş kareler, Ali Öz’ün objektifinden yeniden hayat buluyor. Ulusal ve uluslararası toplulukların sahne anlarını belgeleyen fotoğraflar, hareketin estetiğini, ışığın diliyle birleştirerek izleyiciyi sahnenin içine çağırıyor. Kültür AŞ Genel Müdürü Osman Cenk Akın, serginin yalnızca “dansın fotoğrafı” değil; aynı zamanda sahnedeki enerjiyi ve dinamizmi izleyiciye doğrudan aktaran bir deneyim olduğunun altını çiziyor. “12 Kasım’da başladı, 21 Aralık’a kadar gidiyor. 60 kadar eser var bugün burada. Girişleri bedava. Ulaşımı çok kolay. Tam metronun içerisinde. Taksim Sanat’ın en önemli özelliği ücretsiz bir galeri olması; yeni sanatçılara alan açarken büyük ustaları da ağırlıyoruz” diyor Akın.
Taksim Sanat: “Yerinde üretim, genç sanatçı, usta mentorluk”
Kültür AŞ’nin işlettiği Taksim Sanat, genç kuşak sanatçılar için bir platform olmayı hedefliyor. Akın, mekânın misyonunu şöyle özetliyor: “Yerinde üretimi destekliyoruz; yeni sanatçılarımıza da gerçekten mentor olacak ustaları getiriyoruz. Taksim’e geldiğinizde metrodan birkaç basamakla bambaşka bir dünyaya giriyorsunuz.”
“Gündüz haber, gece dans — ruhun rehabilitasyonu”
Serginin sanatçısı Ali Öz, 45 yıllık politik-belgesel fotoğraf pratiğinin yanı sıra, dans ve bale fotoğrafçılığının hayatındaki iyileştirici rolünü şu sözlerle anlatıyor:
“Ben 45 yıldır Türkiye’de politik belgesel fotoğraf çalışan bir insanım. 1996 Kadıköy 1 Mayıs’ında yanımda adam öldürüldü; o akşam Çin Balesi’ni çektim. O stresli ortamda ruhun tedavisi gerekiyordu. Sahnedeki ışık, renk, siyah-beyaz, kompozisyon ve lekeler beni besledi; fotoğrafa bakışımı değiştirdi.”
Öz, arşivin 30 yıl boyunca biriken 10 binlerce kareden süzüldüğünü, seçimin gazeteci refleksiyle “oyun sırasında, seyirci arasından” yapılan çekimlerden oluştuğunu vurguluyor:
“Bunların yüzde 90’ını filmle çektik; sahnede o tonlamayı filmle tutturmak çok zordu. Türkiye’de arşivcilik eksik; bu serinin bir kitapla geleceğe taşınmasını isterim. Gündüz sıcak haberde çalıştım, gece dans-bale fotoğrafı çektim; bunu bilinçli bir amaç haline getirdim.”
Küratöryel çerçeve: Işık altında hareketin dili
Seçkide, Moskova Klasik Balesi’nden Pina Bausch topluluğuna, Güney Afrika ve Brezilya dans gruplarına uzanan geniş bir yelpazeden sahne anları yer alıyor. Fotoğraflar, bedenin sınırlarını zorlayan formlar ile sahne ışığının heykelsi etkisini bir araya getiriyor. Akın’ın ifadesiyle, “O bedenlerin girebildiği formları gördüğünüzde o enerji size geçiyor.”