Nöbetçi Eczaneler
(ESKİŞEHİR)- Kadın Dayanışma Komiteleri, Ayşenur Halil ve İkbal Uzuner’in 4 Ekim 2024 tarihinde Semih Çelik tarafından İstanbul’da katledilmesinin 1. yılında Eskişehir’de yürüyüş düzenledi.
Ayşenur Halil ve İkbal Uzuner, 4 Ekim 2024 tarihinde Semih Çelik tarafından İstanbul’da katledildi. Kadın Dayanışması Komiteleri, Halil ve Uzuner için Eskişehir’de yürüyüş düzenledi. Kadın Dayanışması Komiteleri’nin çağrısıyla İsmet İnönü Caddesi’nde bir araya gelen grup, sloganlarla Ulus Anıtı’na yürüdü.
“Yad edip dağılamayız, hesap sormak zorundayız”
Eskişehir Kadın Dayanışması Komiteleri adına basın açıklamasını yapan Şevval Eroğlu, şunları söyledi:
“İkbal ve Ayşenur’un canice öldürülmelerinin üzerinden 1 yıl geçti. Geçen yıl yine burada kadın cinayetlerinin ülkedeki gerici örgütlenmenin bir sonucu olduğunu, kadın cinayetlerinin, tacizin ve şiddetin yalnızca bireysel değil toplumsal bir sorun olduğunu, asıl sorunun bu düzen olduğunu söylemiştik. Bizler hala her güne kadın cinayeti haberleriyle uyanıyoruz. Bugün burada onları anmak için bir aradayız. Ama biliyoruz ki anmak yetmez, yetmiyor dostlar. Bu ülkede her gün, ölen kadınların arasına yeni bir isim ekleniyorsa yad edip dağılamayız, hesap sormak zorundayız.
“Elini kolunu sallayarak ikinci cinayeti işledi”
Geçtiğimiz yıl 4 Ekim’de önce Ayşenur sonra da İkbal aynı cani tarafından sadece 3 saat arayla öldürüldü. İlk cinayeti işledikten sonra katil Semih Çelik polisi arayarak cinayeti işlediği konumu ihbar etti ve elini kolunu sallayarak ikinci cinayeti işlemeye gitti. Şimdi soruyorum size dostlar aradan geçen üç saatte kendini ihbar etmiş bir katili bulmayıp İkbal’in de öldürülmesine zemin hazırlayanlar bu cinayetin ortağı değil midir?
“Kılını kıpırdatmayanlar bu cinayetlerden sorumlu değil mi?”
Bu bir yılda neler oldu hatırlayalım. Çok değil daha bir ay önce Boğaziçi Üniversitesi kampüsünde bir işletmede çalışan 15 yaşındaki bir arkadaşımız nereden geldiği belli olmayan ruhsatsız silahla öldürüldü. Bunun üzerinden iki gün geçmeden Mersin’de bir arkadaşımız yine ruhsatsız silahla öldürüldü. Daha birkaç gün önce Ankara’da 14 yaşındaki Hiranur Şimşek pompalı tüfekle vuruldu. Hepiniz hatırlayacaksınız dostlar Müesser Becerir, Bahar Aksu, Emine Akpınar, Başak Gürkan… ve ismini saymakla bitiremeyeceğimiz onlarca kadın yalnızca aradan geçen bu bir yılda çeşitli bahanelerle; boşanmak istediği için, son kez konuşma bahanesiyle, uzaklaştırma kararına rağmen öldürüldü. Şimdi soruyorum size kadınlar en çok aile içinde öldürülürken 2025 yılını aile yılı ilan edip üniversitelerimizde arsızca aile güzellemesi yapmaya cüret edenler, kadınlar konuşma bahanesiyle öldürülürken aile arabuluculuğu icat edenler, kadınlar en çok ateşli silahla öldürülürken, uzaklaştırma kararına rağmen öldürülürken kılını kıpırdatmayanlar yani aile bakanı yani adalet bakanı yani içişleri bakanı bu cinayetlerden sorumlu değil midir?
“Katil öldü dava düştü”
Peki ne oldu ikbal ve Ayşenur’un duruşmasında biliyor musunuz? İkbal ve Ayşenur’un katili kendini de öldürdü diye soruşturmada takipsizlik kararı verildi. Kimse başka sorumlu aramadı. Katil Semih Çelik’e bu cinayetlerde yardım eden kimse yoktu denildi. Yani katil öldü dava düştü. Öyle mi? Çok beklersiniz! Biz sayalım kadın katillerinin yardımcılarını size; içinde yaşadığımız bu çete düzenini besleyenler, dinci gericiliği palazlandıranlar, ruhsatsız silahlarla mücadele etmeyenler, elektronik kelepçeye rağmen, uzaklaştırma kararına rağmen kadınları korumayanlar, hiç utanmadan kadınlar kapıyı açtıkları için ölüyor diyenler… işte bunlar tüm kadın cinayetlerinin başat sorumlularıdır. İşte tek tek hesap soracaklarımız bunlardır dostlar.
“Yas tutmayacak, sessiz anmalar ve taziyelerle yetinmeyeceğiz”
Artık cenaze kaldırmak, anma yapmak istemiyoruz diyen tüm kadınlara sesleniyoruz: Yas tutmayacak, sessiz anmalar ve taziyelerle yetinmeyeceğiz! Bugüne kadar bize geride kalmak öğretildi, yalnızlaşmamız beklendi. Yok öyle yağma. Mücadelemizin rengi bu memleketin her noktasından görülecek, sesimiz memleketin her köşesinde, kampüslerse, sınıflarda, meydanlarda yankılanacak! Genç kadınlara reva gördüğünüz yalnızlığı ve korku atmosferini kıracağız. Biz ölmek korkusuyla yaşamayacağız, siz hesap verme korkusuyla kaçacak delik arayacaksınız. Her gün öldüğümüz bu düzeni başınıza yıkacağız.
“Karamsarlığı umut ve heyecana dönüştürelim”
Yaşam alanlarımıza, okulda, iş yerinde, sokakta yani tüm toplumsal alanda var olmamıza yönelik tehdidin bertaraf edilmesi ancak bizim örgütlü şekilde ses yükseltmemize bağlıdır. Bu yüzden gelin bizi yenebileceğini sananlara hep birlikte kimin yenileceğini gösterelim! Gelin bu düzeni asalakların, kanımızı emenlerin başına yıkalım. Yalnız, çaresiz değiliz. Bu köhne ve gerici düzen karşısındaki karamsarlığı umut ve heyecana dönüştürelim. Karanlığa karşı aydınlık yarınları hep beraber kuralım. Dinci gericiliğe karşı laikliği, sömürüye karşı emeğimizi, ayrımcılığa karşı eşitliği hep beraber yükseltelim. Gelin, hep birlikte Kadın Dayanışma Komiteleri’nde mücadele edelim.”