Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

46 yaşındaki Gülay Çolak, resim tutkusuyla engelleri aşıyor

Muğla’da 24 yıl önce geçirdiği yüksekten düşme sonucu tekerlekli sandalyeye bağımlı kalan 46 yaşındaki Gülay Çolak, lise yıllarında başlayan resim tutkusunu hayatının vazgeçilmez bir parçası hâline getirdi. Ortaca ilçesinde yaşayan bedensel engelli Çolak’ın tutkuyla yaptığı resimler, sanatseverler tarafından büyük beğeni topluyor.

Muğla’da 24 yıl önce geçirdiği yüksekten düşme sonucu tekerlekli sandalyeye

(MUĞLA) – Muğla’da 24 yıl önce yüksekten düşme sonucu tekerlekli sandalyeye bağımlı kalan 46 yaşındaki Gülay Çolak, lise yıllarında başlayan resim tutkusunu hayatının vazgeçilmez bir parçası hâline getirdi. Ortaca ilçesinde yaşayan bedensel engelli Çolak, yaptığı ürünleri satarak aile ekonomisine katkı sağlıyor.

Muğla’nın Ortaca ilçesinde yaşayan bedensel engelli Gülay Çolak’ın tutkuyla yaptığı resimler, sanatseverlerin beğenisini topluyor. 42 yaşındaki Çolak, Köyceğiz’de dünyaya geldi ve lise yıllarında resim yapmaya başladı. Evlendikten sonra Ortaca’nın Dalyan Mahallesi’ne taşınan Çolak, 2001 yılında ikinci kattaki evinin balkonundan düşerek ciddi bir yaralanma geçirdi.

Yaşadığı kazanın ardından resme daha fazla yönelen ve kendisini bu alanda geliştiren Çolak, evinde kurduğu atölyesinde çalışmalarını sürdürüyor. Tablolarının yanı sıra farklı materyaller üzerinde de boyama yapan Çolak, eserlerini satışa sunarak aile ekonomisine katkı sağlıyor. Yeteneği ve azmiyle hayata tutunan Çolak, son olarak bir evin duvarına yaptığı ve köy yaşamını yansıtan resmi hem bölgede hem de sosyal medyada büyük ilgi gördü.

Gülay Çolak yaptığı açıklamada şunları ifade etti:

Çolak, “Resim, yaşam enerjim, yaşam sevincim, her şeyim benim. Evimde küçük bir atölyem var. Onu da bana yabancı arkadaşlarım ve sevdiğim dostlarım inşa etti. Resimlerimin kazancıyla hayatımı sürdürüyorum. Kabak boyuyorum, yağlı boya portre yapıyorum, akrilik çalışıyorum, ahşap boyuyorum. Engelli bireylere kolaylık sağlanırsa, önlerindeki engel kaldırılırsa, bence bir sorunu kalmıyor. En önemli şey, yaşayabilecekleri bir ortam; yani kendi işlerini kendileri yapabilecekleri bir ev. Bana bu sağlandı, çok mutluyum. Cadde ve sokaklardaki yıkık ve döküntü binaların özellikle resimle donatılmasını isterim” dedi.